GSowy handel

Przeglądając arcyciekawe zapiski i zdjęcia kolegi Oelki utkwiła mi jedna fotografia sklepu u zbiegu Pułkowej i mUzealnej”. z krókim komentarzem "A przy jej wylocie [ ulicy Muzealnej] na Pułkową stoi sobie typowy dla niejednej wsi sklep. Czy faktycznie jest typowy? Co do swej wątpliwej urody tak, co do szczegółów jednak sklepy GSowskie były różne.

Cóż się stało z potęgą GSów przez te prawie 25 lat od upadku komuny? Jak wygląda dziś majątek tych spółdzielni ( b nie była to struktura jednorodna), które przez dziesięciolecia zapewniały podstawowe produkty na wsi?
Oto kilka fotek , które zrobiłem w drodze do domu, obrazujących niewyszukany styl tych sklepów i obecny stan zachowania.
Każdy sklep musi mieć wejście odpowiednio duże okna, przestrzeń handlową i zaplecze magazynowe. Środek był oczywiście zawsze dostosowany do potrzeb chwili, potrzeb miejscowej ludności , upodobań sprzedających tam pań itd.
Pierwszy w kolejności- opuszczony sklep w Pracach Małych – prosta forma, budynek z cegły co widać spod odpadniętych plastrów tynku , trzy duże okna, niesymetryczne wejście po prawej stronie z prosta lampą nad nim , dach jednospadowy o niewielkim kącie, kraty w oknach i brak jakiegokolwiek parkingu.

Prace Małe- opuszczony sklep © teich

Ostatnia funkcjonalność tego obiektu jaką zapamiętałem to pizzeria prowadzona przez prywatne osoby. Niestety nie utrzymała się.. Tuż przy sklepie krzyż, na pamiątkę śmiertelnego wypadku, w którym młodzian w Renault Safrane swojego szefa skończył podróż na narożniku sklepowym
Kolejny sklep po drodze to obiekt handlowy w Raciborach.

Racibory- sklep GSu w posiadaniu ajenta © teich

Ten ma swojego podnajemcę i jest w ciągłym użytkowaniu. Budynek sklepu niby taki sam jak w Pracach ale inny. Choć forma też jest prostopadłościenna, to na ścianie frontowej są już tylko dwa zakratowane okna, wejście jest po lewo. Uchylone drzwi wskazują ,że do sklepu wchodzi się przez wiatrołap, co jest o tyle praktyczne ,że służy np. wystawianiu pustych skrzynek po pieczywie oczekujących na odbiór przez powracające samochody z piekarni. Sklep stoi bezpośrednio przy skrzyżowaniu, ale ma swój własny podjazd, na którym można pozostawić samochody na czas zakupów. Ajentka by nie uciekli jej klienci delektujący się chwilą i browarem (lub mamrotem) stworzyła im na tyłach sklepu kameralny „ogródek piwny” pod parasolem
Przenosimy się do miejscowości Aleksandrów , gdzie przy ulicy Akacjowej spotykamy kolejny obiekt GSu.

Sklep GS w Aleksandrowie © teich

Tu ponad wejściem jest widoczne również logo spółdzielni. W odróżnieniu od tego z Raciborów sklep z Aleksandrowa nie jest dzierżawiony, sprzedawczynie w nim są etatowymi pracownikami GS w Gołkowie. Tym razem patrząc na zdjęcie oprócz prostoty budynku zauważamy jego symetrię. Drzwi są pośrodku ( bardzo niepraktyczne), . Po lewej i prawej stronie duże okna, oczywiście zakratowane. Sklep ma swój własny podjazd nie jest on asfaltowy ale wystarczający dla lokalnej społeczności.. Brak podjazdu od tyłu powoduje, że potok klientów i dostaw krzyżują się wzajemnie, co jest niezgodne z przepisami HACCAP, ale kto by się przejmował na poziomie wsi jakimiś normatywami z Brukseli. Dla niezmotoryzowanych po prawej widoczny jest nawet stojak rowerowy.
No i czwarty przykład – najbardziej okazały obiekt Gsowy w okolicy położony w Łosiu przy skrzyżowaniu dróg Grójec- Piaseczno i Łoś – Tarczyn.

WŁosiu - Okazały budynek należący do GS Samopomoc Chłopska z siedzibą w Gołkowie © teich

Budynek ten ma znaczną kubaturę , która wynika z pomieszczenia w nim sklepu ( prawa część w parterze) oraz knajp ( lewa część parteru i piętro). O ile chodzi o samą knajpe to widziałem tu już chyba z 6 kolejnych ajentów, niestety wszyscy po kolei padali. I w chwili obecnej knajpa jest nieczynna. Natomiast od około 3 miesięcy znów pojawił się ajent w części handlowej. Jak widać na zdjęciu tym razem obiekt wyposażono w wąskie choć liczne okna, wejście jest po prawej w dobudowanym wiatrołapie. Sklep ma podjazd od frontu dla klientów oraz od tyłu dla dostawców. Z prawego boku jest niewidoczny na zdjęciu magazynek, chyba jednak nie jest on użytkowany. Oczywiście ze względu na wspólną wygodę dostawcy też zajeżdżają od frontu, sprzedający ma wszystkich wtedy na oku.. Przed i obok sklepu kilka parasoli do przysiądnięcia i kontemplacji napojów. Polecam jako miejsce odpoczynkowo zakupowe na trasie wędrówek rowerowych. Ma niestety jedną wadę ciągle są obecnie amatorzy browara i mamrota, na szczęście nie natarczywi.
Widoczne zdobienia na ścianie frontowej powstały podczas realizacji beznadziejnego serialu „Palce lizać” , którego sceny były kilkukrotnie kręcone zarówno wewnątrz jak i przed knajpą. Mają już ponad 10 lat i bledną, szkoda tworzą specyficzny smaczek tego lokalu..
Cztery obiekty , każdy inny , różniący się od tego z Muzealnej, ale poszukiwania drugiego takiego samego trwają.