To mi się trafiła gratka. wymagająca służbowego wyjazdu na 3 godzinne spotkanie w stolicy. Mógłbym pojechać samochodem , byłoby dostojnie, ale codzienne zakorkowanie Puławskiej i  przepiękna pogoda w ostatnich dniach  dały tylko jeden wybór- dojazd rowerem. Szosówki jeszcze nie przygotowałem do sezonu trzeba było zatem rumburakiem,, którym nie mogę zbytni forsować tempa co by się nie rozpadł. Ale było baaardzo przyjemnie. Ilość osób , które jechały rowerami w kierunku Warszawy i były w moim polu widzenia nie była zbyt wielka może z 5 cyklistów, za to w samej Warszawie bikerów co najmniej kilkunastu. Czy rowerem można podróżować szybciej niż autobusem podmiejskim? W porannym szczycie przy odrobinie wprawy w jeździe rowerem jak najbardziej. Żeby nie być gołosłownym moja rywalizacja z autobusem linii 727 z Głoskowa do Dworca Południowego w Warszawie:
- Autobus 727 wyprzedza mnie  w Zalesiu Dolnym na wysokości ulicy Pomorskiej
- ja wyprzedzam autonus stojący na przystanku na wiadukcie w Piasecznie
- 727 wyprzedza mnie na Sienkiewicza w Piasecznie
- Ja jadę skrótem i wyprzedzam autobus na Warszawskiej
- autobus zrównuje się ze mną na przystanku przy Laminie, on stoi ja jadę
-autobus dogania mnie przy Energetycznej - on staje ja jadę dalej
- autobus wyprzedza mnie na trawersie Auchana, doganiam go na czerwonym świetle przy Geodetów,
- autobus wyprzedza mnie w pół drogi między Geodetów a  Kuropatwy
- i tu zwyczajowo zaczyna się korek więc przy Karczunkowskiej zrównujemy się
- ruszam pierwszy spod świateł i aż do Poleczki nie miał szans mnie wyprzedzić ze względu na totalnie zapchaną Puławską.
- po drodze wyprzedziłem jeszcze 715 i dwa autobusy 709, , ale jeden potem mnie wziął na wysokości Wyścigów.
Na zadane więc pytanie odpowiem - w rannych godzinach gdy samochody posuwają się ku Warszawie w ślimaczym tempie rower jest szybszy niż autobus podmiejski i to przy spokojnej jeździe na pokonanie 26 kilometrów zużyłem aż 1h40'.( uczciwie przestrzegam czerwonych świateł).
 Z punktu widzenia rowerzysty najbardziej stresujący kawałek to miejsce gdzie dwa pasy skręcają w prawo na S2. Przy czerwonym świetle nie ma stresu, przy zielonym jednak jest to obciążające psychicznie gdy po prawej i lewej stronie mkną całkiem rześko samochody i ciężkie i lekkie.
Powrót do pracy nieco okrężną drogą przez willowy Mokotów oraz zmarginalizowaną Wirażową..Czy ja nie potrafiłem znaleźć odpowiedniego przebicia czy faktycznie nie ma łatwego przejazdu rowerem od pętli Marynarska do Sasanki/Wirażowa?. Ilość ślimaków, przejść,  dojść jest imponująca i do tego liczne ekrany ograniczają przejrzystość co gdzie i dokąd.
Kilka fotek

Mokotów willowy- opuszczona willa na Tynieckiej róg z Lenartowicza © teich

Mokotów willowy - ta willa na Tynieckiej róg z Naruszewicza ma na ścianie dobrze widoczne ślady wojny © teich

Postrzelany tynk= świadectwo walk sprzed 70 lat © teich

Wirażowa- ulica , która po budowie kilku węzłów tras szybkobieznych częściowo zniknęła, a częściowo stanowi enklawę ustronnego miejsca niemal w sercu komunikacyjnym stolicy © teich

Staw Zbarż (Zbarski) malownicza woda w ustronnym miejscu © teich

Trochę dalej na południe można trafić do fortu Zbarż- ogrodzenia praktycznie nie istnieje , kiedyś wróce by poeksplorować ten zabytek dawnej architektury wojskowej © teich
Ostatnia fotka zrobiona jest z wiaduktu nad torami w ciągu ulicy Poleczki. kiedyś pracowałem tuż niedaleko a było to wtedy gdy  Poleczki było jeszcze ulicą jednojezdniową a w okolicy nieistniejącej już drukarni jechało się po wyszczerbionych płytach monowskich, . Dziś okolica zmieniła się nie do poznania.

Widok z wiadukru na tory stacji Warszawa Okęcie, nic nie leciało w tym czasie za to dołem jechał skład EN57AKM © teich

Wczoraj wieczorem posiedziałem sobie całkiem bezmyślnie gapiąc się w zasoby jutjuba. Ale pierdoly. W końcu zacząłem szukać w przepastnych zasobach dźwięków z lat młodości no i znalazłem. Fatum - czy ktoś pamięta tę piosenkę? Poza motocyklistami ,którym podobno zastępuje hymn. No to jeszcze kawałek wybitnie rowerowy.
Rowerowo tradycyjnie już tą samą trasą, częściowo przez las, który wita pokrzykiwaniem i popiskiwaniem najprzeróżniejszych ptaków. Do lotu zerwał się nawet jakiś całkiem duuuży ptak niestety nie mam pojęcia jaki.
A w piaseczyńskim parku słoneczne przedwiośnie

Przedwiośnie w parku © teich

Przedwiośnie w parku- w głębi alejkę zamyka Poniatówka © teich

Pogoda całkiem miła niczym w drugiej połowie kwietnia. Wczoraj widziałem pierwszą zieloną trawę w 2014 - znaczy wegetacja ruszyła i żadne przymrozki poranne już nie cofną nas do zimy.
W ramach klimatów związanych z komunikacją podmiejską - miejsce gdzie kiedyś miały pętlę trolejbusy linii 51, potem linia podmiejska 709 zanim odeszła pod dworzec PKP a dziś linia 710 , która pierwotnie zawracała pod dawnymi zakładami Polkoloru.

Pętla 710 w Piasecznie na Puławskiej © teich
Za przystankiem jest kawałek zielonego trawniczka otoczonego niskim ogrodzeniem. Dziś nikomu już te miejsce nie kojarzy się z niczym szczególnym . A powinno. W tym miejscu była niewielki cmentarzyk z pierwszej wojny światowej - tzw "Pólko", który niestety nie wiem w którym roku został splantowany po wcześniejszej ekshumacji doczesnych szczątek żołnierzy. Szczątki te zostały złożone w grobie na cmentarzu komunalnym przy ulicy Okulickiego. Napis na mogile jest całkiem mylący, z pamięci go nie przytoczę a zdjęcie mam robione w pełnym słońcu i ciemna tablica jest nieczytelna. To innym razem.

Pojechałem po pracy do Lidla na okoliczność oferty rowerowej. I jak ostatnio bywa w Lidlu  rozczarowanie. Torba na bagażnik o małej pojemności, siodełek żelowych brak, ciuchy jakieś takie nieudaczne. Po 5 minutach wyszedłem.
Dla ciała w takim razie wtopa, a dla ducha polecam wywiad z Jerzym Zelnikiem, który publicznie i odważnie przyznaje się do wiary katolickiej.
I jeszcze widok z drogi do Lidla- warsztat rowerowy , o którym pisal Yurek w swej relacji z 6. marca.

Zaproszenie do warsztatu rowerowego na Puławskiej w Piasecznie © teich

No i sam warsztat w podwórku © teich

Lubię czytać prasę katolicką, daje wytchnienie obraz normalnego świata a nie świata sensacji natomiast  niezbyt często zaglądam na katolickie  portale internetowe tym razem znalazłem bardzo ciekawy wywiad z ojcem Leonem Zawodowcem. Polecam do przeczytania i zastanowienia.
Poza tym tradycyjnie dopracowo.
 Powrót przez ulicę Modrzewiową w Zalesiu Dolnym.

Willa art deco © teich

Willa modernistyczna © teich

Willa a'la Carrington © teich

Dziś ważne dla mnie święto kościelne, dlatego bez nadmiernego krążenia szybko do domu, oczywiście szybkość taka by się nie spocić pod plecakiem. Od najbliższego tygodnia będzie jakaś akcja rowerowa w Lidlu, chyba się skuszę na torbę na bagażnik, która odciąży plecy.
W ramach klimatów kolejowych- pętla autobusu 709 pod dworcem w Piasecznie. Trzy autobusy i już żadnej nadziei na zobaczenie Ikarusa Z80. Jak napisał dokonale poinformowany w tym względzie kolega Oelka - łza się w oku kręci mówiąc ( język się zwija w supełek) Viszontlátásro Ikarus (dla przypomnienia węgierski / polski : s/sz, sz/s, cs/cz, ti/ć ....)

Pętla linii 709 pod piaseczyńskim dworcem kolejowym © teich

Krótka odskocznia od zalesińskich asfaltów- przejazd żółtym szlakiem biegnącym lewym brzegiem Jeziorki. Pustka, cisza, woda, i …. Kolej. Relaks dla psyche.
Początek:

Tu trasa żółtego szlaku schodzi z ulicy na ścieżkę biegnącą brzegiem © teich
Rzut oka za plecy:

Most kolejowy nad Jeziorką- jeden z trzech kolejowych nad tą rzeką © teich
Że most służy pociągom widać na tym zdjęciu-

Radomiakprzewoźnika KM na moscie nad Jeziorką © teich
Płynie Jeziorka, płynie po mazowieckiej krainie, bez wezbrań i wylewów, spokojnie toczy swe bure wody.

Jeden z meandrów Jeziorki © teich

Rano było bardzo ładnie , mróz -5, czyste powietrze, mały ruch na drodze bo ferie, całkiem nieźle nogi się kręciły i do tego pięknie wstawało słońce. Kocicy  nie widziałem już od trzech dni, ona już poczuła wiosnę, dziś widziałem w lesie pierwsze zielone kwiatostany leszczyny - mam nadzieję,że to definitywnie kończy temat zimy w tym roku.. 

Bez jeżdżenia na boki  tylko prościutko ( prawie) do domu.

Tak mi się spodobała trasa przez Nowinki , że nie mogłem sobie odmówić, na szczęście drogi powoli obsychają.

Regnerówka to okazała willa na granicy Piaseczna i Żabieńca © teich