Od paru dni miałem mocno siedząca pracę i narastał głód wysiłku fizycznego. Okazało się, że jedyna szansa to  pokręcić się po wiejskich asfaltach w porze kiedy ludzie niemal kładą się spać. Pozytywne aspekty- pustka na ulicach i ciepły wieczorek.

Tym razem robota nie szła takim tempem jak bym tego oczekiwał. I niestety po dosyć mozolnym trudzie z niewielkim zapałem podjechałem z krakowskich Czyżyn do Niepołomic , w których zakończyłem poprzedni etap podróży szlakiem Wisły.
Nie było gdzie zaparkować za friko samochodu . Wylądowałem więc na niewielkim parkingu pod niepołomickim cmentarzem. Tam nikt nie upominał się o pieniądze za postój, a miejsce do rozpoczęcia podróży dobre jak każde inne.

Jeden z niepołomickich murali © teich

Malopolskie Centrum Dźwięku i Słowa w Niepołomicach © teich
Po wypakowaniu i przygotowaniu roweru do podróży uzupełniłem jeszcze w sklepie zapas napojów i ruszyłem przez centrum Niepołomic ku mostowi na Wiśle, skąd kontynuowałem dalszą jazdę Wiślaną Trasą Rowerową- czyli znakomitym traktem asfaltowym biegnącym po prawym wale Wisły.

Widok z przyczółka mostowego w Niepołomicach na międzywale Wisły © teich
Uroki sielskie, liczne farmy koni, wykoszone łąki na międzywalu, rolnicy zbierający baloty i robiący z nich piramidalne konstrukcje.

Gdzieniegdzie widać i samą Wisłę © teich

Wiślana trasa rowerowa © teich
I tak od niechcenia dojechałem do mostu prowadzącego do Nowego Brzeska.

W oddali widać przeprawę mostową do Nowego Brzeska © teich
Myk na drugą stronę Wisły i jeszcze kilka kilometrów do widocznego z dala klasztoru Norbertanów w Hebdowie, będacego kolejnym punktem kontrolnym.

W dali widać sylwetkę kościoła i klasztoru w Hebdowie- obowiązkowy punkt kontrolny na trasie Wisły © teich

Kościół Wszystkich Świętych w Nowym Brzesku © teich

Ołtarz główny i prezbiterum kościoła Wszystkich Świętych w Nowym Brzesku © teich

Nowe Brzesko i Nowy Rynek © teich
I tutaj dopisało mi szczęście. Właśnie trwało sprzątanie w kościele i nie było zatem kłopotów z zapoznaniem się z jego wnętrzem. A warto było tu przyjechać nie tylko do figury Pani Hebdowskiej ale by poznać bogate wnętrze tego kościoła.

Hebdów- kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny © teich

Ołtarz główny sanktuarium Maryi Pani Hebdowskiej - cudowna figura w samym jego centrum © teich

Wirydarz klasztoru hebdowskiego © teich
Po około półgodzinnym zwiedzaniu ruszyłem tą samą drogą na powrót do Niepołomic. Spotkałem wielu kolarzy, którzy na tej spokojnej gładkiej trasie trenowali tempówki, do czego zachęcały bazgroły na asfalcie typu " a teraz ogień", "40 na godzinę musisz" itp. I choć humor mi nie dopisywał po pracy to jednak czuję miłą satysfakcję, że przybyły mi kolejne kilometry na wiślanej marszrucie.

Wstałem niewsypany. Powodem był wczorajszy występ polskich piłkarzy. Do jakich czasów dożyłem, że cieszę się ,że byliśmy w stanie ograć zespół z kraju zagubionego gdzieś na Morzu Północnym między Szkocją a Islandią.

Na pocieszenie po sukcesie polskich piłkarzy. © teich

Choć słońce teoretycznie wstaje 5 minut przed moim wyjściem z domu , to jednak ściana lasu nie pozwala przez długi czas zobaczyć jego tarczy. Potem poruszam się pomiędzy budynkami Piaseczna, więc również z poziomu roweru nie widać słońca. I dziś dopiero jak minąłem Ruchan to pokazał się majestat świtu.

Słońce wstaje nad naszym pięknym krajem. © teich
Powrót w przyjemnej letniej pogodzie. Stojąc na światłach u zbiegu Alei Wilanowskiej i Wiertniczej słyszałem głośny komentarz sportowy, jak sie spodziewałem dochodzący z tymczasowej areny piłki plażowej, która została wybudowana tuż obok tego skrzyżowania. Po zmianie świateł podjechałem i obserwowałem bez wchodzenia na widownię mecz pomiędzy parą Polek i parą Kanadyjek. . Polki były górą  prowadząc gdy odjeżdżałem 18-15 w pierwszym secie, a ja poczułem przedsmak wieczornego spotkania gdy Polscy futboliści pod przewodem Lewego będą łoić amatorów z wysp Føroyar.

Polki w głębi, Kanadyjki tyłem. © teich

Wczoraj skończyłem lekturę całkiem ciekawej książki, w której Anglik Bernard Newman opisuje swoją podróż na rowerze przez drugą Rzeczpospolitą. Ciekawe spojrzenie na nas sprzed niemal 100 lat, ciekawe opinie na temat Niemców, frapujące opinie na temat "korytarza polskiego" ( szczególnie gdy się wie co nastąpiło ledwie 5 lat później).. Podtytuł- "Ciekawa podróż po kraju , którego już nie ma". Tak nic nie zostało z tego o czym pisze pan Newman.
Książka wylądowała rano we wrzutomacie.

"Rowerem przez 2. RP"- ciekawa książka przybliżająca Polskę sprzed 100 lat. © teich

Tłoczniej na ulicach, tłoczniej na drogach dla rowerów © teich

Trochę mi się nogi zatrzęsły z rana gdy zobaczyłem wskazania termometru na 10 minut przed wyjściem z domu. Było raptem 6 stopni powyżej zera, na szczęście nie odczuwało się tego jako mocny, wilgotny chłód.  Słońce , które wstało o 5.53 ( na Rozewiu o 5.57) było już widoczne ponad horyzontem i jego promienie dawały przyjemne poczucie ciepełka. Ale dojazd do pracy bez przerwy termicznej na zdjęcie nadprogramowych ciuchów. Dziś wystarczyło porozpinać suwaki kurtki i bluz by nie było zbyt gorąco.
No i od razu rzuciło się w oczy ,że zaczął się rok szkolny. Ilość szkrabów jadących do szkoły na rowerach i hulajnogach jest znacząca, oby jak najdłużej trwał w nich duch wysiłku fizycznego.

Wschodzące słońce nad pałacem wilanowskim © teich

Chwilowo szatyn romek został odstawiony na modernizację i nastąpił do podstawowego roweru. O jakaż odmiana wrócić na szosówkę. Kilometry same się nawijają na opony. Jedynie mocno pochylona sylwetka powraca dokuczaniem nerwu kulszowego.

W najbliższych dniach kolejna porcja zmagań w piłce plażowej- tym razem rywalizować będą panie. © teich