Pokręciłem się po lesie, tak by być osłoniętym od upalnego wiatru i od czasu do czasu popedałować w cieniu. Po podjechaniu do Warsaw Polo Club okazało się ,że jest jakiś dzień otwarty więc wjechałem do środka, ale po mniej więcej 15 minutach ewakuowałem się. Niektórzy panowie mieli koszulki w cenie całej mojej garderoby w domu. Że o zaparkowanych limuzynach nawet nie wspomnę.

Warsaw Polo Club - plac gry (boisko?) © teich

Warsaw Polo Club - "trybuna" nawet jeśli nie honorowa to na pewno wygodna. © teich

Warsaw Polo Club © teich

Warsaw Polo Club - zabawy dzieciaczków na zieleńcu © teich

Warsaw Polo Club - zbiór podków © teich

Warsaw Polo Club © teich

Warsaw Polo Club © teich

Warsaw Polo Club © teich

Krótki przejazd aby przewietrzyć głowę na rowerze.

Z identyfikacją tego drzewa mam duży kłopot. Może ktoś coś? © teich

Śpieszyłem się na świątecznego grilla, ale na tyle starczyło czasu by zajechać jeszcze nad Staw Zawadowski przy Sytej.

Staw Zawadowski to reliktowe starorzecze Wisły © teich

Staw Zawadowski widziany z nadbrzeżnej ławeczki . © teich

Do kultowej (podobno) lodziarni w Zalesiu Górnym. Lody mnie rozczarowały- jedynie gałka o smaku rozchodnika do przyjęcia, pozostałe nie moje przyzwyczajenie.

Droga przez las do Zalesia Górnego © teich

W planach były co najmniej dwa kolejne zbiorniki wodne. Udało mi się dotrzeć tylko do jednego  z dużym akcentem na udalo. Niestety postawa nowobogackich warszawiaków jest mocno niechętna przeciw ewentualnemu   przejazdowi (!) obok ich posesji a za próbę robienia zdjęć, chyba zostałbym potraktowany co najmniej wyzwiskami. Na tym tle chcę podziękować panu z jednej z parzystych posesji przy  Bażanciej, który bardzo zbudował mnie swoją życzliwością. I do tego dobrze doradził.

Widok na jezioro Krzewiny w Dąbrówce © teich

Gdy przebierałem się z roboczych w dojazdowe zagrzmiało i rzut oka w niebo sprowokował by jechać do domu prosto i żwawo. Udało się dojechać na sucho , choć koszulka mokra- ale nie od deszczu ino od potu.

Potęga platana klonolistnego © teich

Miałem okazję poznać drogi przy brzegach  jezioro Gopło , a tym razem trafiła się okazja przejechać rundkę wokół kilku jezior położonych na północ od Konina. Pogoda początkowo słoneczna zaczęła z każdym kwadransem coraz bardziej zwiastować nadejście opadów, na szczęście wytrzymała do samego końca zaplanowanej trasy i jeszcze pół godzinki.
Nie za bardzo mam wenę pisarską a wypadało by choć kilka słów refleksji. Od strony urlopowicza- jeziora Pątnowskie, Mikorzyńskie i Ślesińskie mogą dać równie wiele radości wodniakom i wędkarzom jak jeziora mazurskie. Brzegi w kilku miejscach dały się poznać jako dość dobrze zagospodarowane. kilka jezior jest włączonych w system schładzania elektrowni w Pątnowie i Koninie ( ich kominy i budowle są widoczne z dala nad horyzontem pól i lasów) i te chyba nie są w ogóle dostępne do użytkowania. Drogi asfaltowe dobrej i miejscami bardzo dobrej jakości - ale co typowe dla Wielkopolski- ścieżki rowerowe wzdłuż dróg ciągną się kilometrami od wioski do wioski. Na pewno jest to bezpieczne dla rowerzysty , ale nie do końca budzi uznanie gdy się pokonuje trochę dłuższe przeloty. Jest to szczególnie niedogodne, gdy taka ścieżka zmienia strony ulicy.. Od strony Kramska ponad polami widoczne kopuły bazyliki licheńskiej. Ominąłem w odległości kilku kilometrów- będzie okazja to powrócę jako kolarz pielgrzym .

Jezioro Mikorzyńskie © teich

Kościół pw. św Stanisława w Kramsku © teich

Daleko za polami bazylika w Licheniu © teich

Sempolno- © teich

Gościu z gęsią - symbol Ślesina © teich

Tak sobie jechałem walcząc z wilgocią i wiatrem.

Tyle zostało z dzikich rozlewisk Jeziorki w Konstancienie © teich

Gdzie w ubiegłym roku zachwycała kakofonia śpiewów i treli ptasich dziś głucho © teich

Na zakończenie maja kilkanaście dodatkowych kilometrów do statystyki. A poza tym pięknie kwitną robinie zwane u nas powszechnie akacjami.

Akacje z ulic Sadyby © teich